U Crnoj Gori nije registrovan nijedan slučaj oboljenja virusom Zapadnog Nila tokom ovogodišnje sezone praćenja, a posljednji put zabilježen je 2013. godine, saopšteno je Portalu RTCG iz Instituta za javno zdravlje (IJZ).

 

 

Foto: Ilustracija, Pixabay

Dosadašnjim ispitivanjima na teritoriji Podgorice, prisustvo virusa Zapadnog Nila nije utvrđeno ni u samim komarcima.

Tokom sezone praćenja, koja u većini zemalja južne, istočne i zapadne Evrope počinje u junu, infekcija virusom Zapadnog Nila evidentirana je u Srbiji, Grčkoj, Italiji…

Iako se bolest koju prenose komarci u Evropi javlja endemski i u vidu epidemija, Crnu Goru godinama zaobilazi.

Iz IJZ pojašnjavaju da se virus među pticama prenosi ubodom zaraženih komaraca, dok se ljudi i drugi sisari mogu inficirati ubodom komarca.

“Oko 80 odsto WNV infekcija kod ljudi je asimptomatsko dok starije osobe i osobe sa oslabljenim imunitetom imaju veći rizik od razvoja neuroinvazivne bolesti (encephalitis, meningitis i ostali neurološki ispadi). Ne postoji specifična profilaksa ili tretman protiv bolesti kod ljudi već se primjenjuje terapija usmjerena na ublažavanje simptoma”, ističu iz IJZ.

Brojnost komaraca, dodaju, može se kontrolisati smanjenjem broja mjesta za razvoj larvi i mjerama protiv odraslih formi komaraca.

“Mjesta za razmnožavanje vektora/komaraca uključuju stajaću i često prljavu vodu u posudama, kantama, buradima i limenkama, saksijama, olucima, odbačenim gumama i drugim predmetima koje mogu sakupljati vodu. U urbanim sredinama, infrastruktura kao što su kanalizacione cijevi, odvodi i podrumi koji su podložni poplavama, mogu biti adekvatna mjesta za razmnožavanje.”

 
Naglašavaju da za smanjenje rizika od potencijalne bolesti, veliki značaj ima učešće građana, u smislu da se pomenute posude i predmeti koji zadržavaju vodu, isprazne jedanput sedmično.

“Lične zaštitne mjere protiv uboda komaraca uključuju korišćenje mreža protiv komaraca (po mogućnosti mreža tretiranih insekticidima), spavanje ili odmaranje u zaštićenim ili klimatizovanim prostorijama, nošenje odjeće koja pokriva veći dio tijela i korištenje sredstava protiv komaraca u skladu sa uputstvima navedenim na etiketi proizvoda”, navode iz IJZ.

Infekcija uglavnom bez simptoma

Približno 80 odsto zaraženih osoba nema nikakve simptome. Do 20 odsto zaraženih osoba razvije groznicu dok se teška klinička slika, sa zahvatanjem centralnog nervnog sistema i upalom moždanih ovojnica (meningitis) ili samoga tkiva mozga (encefalitis) javlja se kod manje od jedan odsto inficiranih.

Blaži simptomi kod manjeg dijela inficiranih su: temperatura, glavobolja, bolovi u mišićima, mučnina, povraćanje i ponekad otok limfnih žlijezda ili ospa po trupu. Simptomi traju od četiri do sedam dana.

Ozbiljni simptomi su kod izrazito malog broja inficiranih, a mogu nastati teže zapaljenske bolesti centralnog nervnog sistema. Teška klinička slika javlja se kod malog procenta zaraženih osoba (manje od jedan slučaj na 100 zaraženih) i češće kod osoba preko 50 godina starosti, informacije su koje IJZ navodi na zvaničnom sajtu.

Bez posebne terapije

Nema specifične terapije za infekciju virusom zapadnog Nila. U slučaju blažih simptoma kao što su temperatura i bolovi, bolest prolazi spontano. U slučaju težeg oblika bolesti, oboljeli se hospitalizuju.

Na pitanje da li postoji vakcina protiv infekcije izazvane VZN, iz IJZ odgovaraju:

“Trenutno ne postoji registrovana vakcina protiv infekcije izazvane virusom zapadnog Nila za primjenu kod ljudi tako da se prevencija svodi na opšte i nespecifične mjere kao što su zaštita od uboda komaraca – prikladnim oblačenjem, korišćenjem repelenata i sl. a vrlo je bitno i smanjenje broja komaraca u zatvorenom i na otvorenom prostoru.”