Koncert kamernog dua Ane Viparinove Krsmanović, harmonika i Eugena Prohaca, violončelo, biće održan u petak, 14. juna, u sali DODEST, u 20 sati.

Foto: KIC "Budo Tomović"

Na programu su djela Antonija Vivaldija (Sonata), Ilje Zeljenka (Hudba - Muzika), Tiago de Sousa Derika (Dvije pjesme bez riječi), Sulhana Cincadze (Toccata), Slobodanke Bobane Dabović Đurić (Božuri za harmoniku i violončelo), Baškima A. Šehua (Elegija), Aladara Možija (Rapsodija na moravske motive) i Josipa Slavenskog Narodna svita (Čarlama, Ribarska pjesma, Bosanska igra).

Ana Viparinova Krsmanović je rođena u Beogradu. Osnovno i srednje muzičko obrazovanje stekla je u muzičkoj školi „Dr Vojislav Vučković“ u klasi prof. Biljane Radosavljević. Osnovne i magistarske studije završila je na Visokoj školi muzičkih umjetnosti u Bratislavi (Slovačka), u klasi prof. Borisa Lenka. Na istom fakultetu završila je doktorske studije na temu „Kamerna djela evropske provenijencije za harmoniku i klavir“ u klasi doc. Jordane Palovič. U toku školovanja aktivno je sarađivala sa mnogobrojnim interpretatorima u okviru kamernih sastava (flauta, oboa, glas, klavir, violončelo i dr), sa kojima je premijerno izvela više djela slovačkih autora (Jana Kmiťová, Boško Milaković, Marek Piaček, Peter Machajdík). Godine 2005. snimila je solo kompoziciju Ljubice Čekovske „Fragments and Elegies” na njenom autorskom CD-u.

Saradnju sa pijanistkinjom Zuzanom Zamborskom započela je 2017. godine, sa kojom aktivno izvodi originalna djela za harmoniku i klavir sa područja cijele Evrope (Uroš Rojko, Kevin Mayo, Peter Machajdík, Jan Meisl, Evgenij Irshai, Milan Novak, Tatjana Sergeeva, Ivan Brkljačić i dr). Premijerno su izvele djela spomenutih kompozitora na području Slovačke i Srbije.

Posljednjih nekoliko godina aktivno sarađuje sa poznatim slovačkim violončelistom, prof. Eugenom Prohacom i kroz koncertnu aktivnost ostvaruje premijere novih djela za harmoniku i violončelo. Plod njihove saradnje je novi CD pod nazivom „Reflections” koji sadrži djela slovačkih kompozitora i autora sa Balkana (Slobodanka Dabović, Josip Slavenski, Peter Zagar, Marek Piaček i dr). Pedagoškim radom se bavi na Crkvenom konzervatorijumu u Bratislavi, kao i u muzičkoj školi Exnárova. Dugogodišnji je član kvarteta Ivane Ecetove, koji izvodi djela Astora Pjacole.

Osim u muzičkom, aktivno učestvuje u pozorišnom životu Slovačke, igrajući u predstavi „Muško odjeljenje“ sa poznatim Radošinskim naivnim pozorištem.  

Eugen Prohac (1962) započeo je svoje muzičko obrazovanje kod profesora Juraja Fazekaša na Konzervatorijumu u Bratislavi. Nastavio je studije na Muzičkoj akademiji kod profesora Jozefa Chuchra, a kasnije je studirao kod umjetnika poput Danila Šafrana, Erlinga Blondala Bengtsona, Mihaila Khomitzera i Anđelike Mej. Kao student dva puta je bio pobjednik na takmičenju slovačkih konzervatorijuma, a bio je i apsolutni pobjednik Takmičenja za interpretaciju u Slovačkoj (1983) i međunarodnog takmičenja Premio Valentino Bucchi (1990) u Rimu.

Kao solista je koncertirao sa vodećim orkestrima i učestvovao na važnim festivalima. Dobitnik je nagrade Slovačke muzičke kritike. Gostovao je u mnogim evropskim muzičkim centrima kao i u Kanadi, Japanu, Argentini, Ujedinjenim Arapskim Emiratima, Iranu i dr. Godine 2004. ostvario je dvije azijske turneje, svirajući recitale i koncerte sa orkestrima na Tajlandu, Vijetnamu i Indoneziji. Nastupao je sa umjetnicima poput Sofije Gubajduline, Artoa Norasa, Đovanija Solime, Džona Andersona, Rika Vejkmena, Stiva Haketa, Kena Henslija, Dona Erija, En Šaoa, Vaclava Hudečeka i mnogih drugih. Kao vođa ansambla Pro-mi-le, izveo je svjetsku premijeru djela „Cello Counterpoint“ Stiva Rajha, u verziji za oktet.

Aktivan je i kao profesor. Od 1990. godine predaje u Srednjoj školi za izvođačke umjetnosti u Bratislavi. U periodu od 1993. do 1997. godine, predavao je na Nacionalnoj orkestarskoj akademiji i na konzervatorijumu Metropolitan u Lisabonu i Srednjoj stručnoj školi u Paredesu. Držao je majstorske kurseve širom svijeta. Osnivač je i direktor internacionalnog ljetnjeg kursa u Štiavnici (Slovačka), gdje drži časove violončela. Svoj talenat je pokazao i kao organizator i umjetnički direktor međunarodnog festivala lijepe muzike u gradu Banska Štiavnica. Bio je umjetnički direktor i solista na prvom muzičkom festivalu „Al Ain“ u Ujedinjenim Arapskim Emiratima i umjetnički savjetnik  festivala „Mocart Istanbul". Redovno snima za različite izdavače u Slovačkoj i inostranstvu poput SHF, OPUS, CBC Toronto, Slovart, HOMER, EMI, Numérica, Gallo i dr. Njegov album „On Fire-Cello Dances", objavio je Radio Bratislava 2001. godine, a albume „Muzika za violončelo i harfu" i „Vizije" - Slovačka muzika za violončelo i harmoniku, objavila je izdavačka kuća DISKANT.

Kao producent i violončelista, bio je dio spektakularnog događaja za hiljade slušalaca „Tribute to Freedom", koji je bio održan 2009. godine, u djevinskom zamku blizu Bratislave, na kome je učestvovao pjevač legendarne britanske rok grupe „Yes" - Džon Anderson.

U posljednjih nekoliko godina snimio je kompletne radove Johana Nepomuka Humela za violončelo i klavir, solo svite J. S. Baha, originalne komade za Češki slovački kvartet violončela, album Cellosseum sa osam komada za violončelo Mirka Krajčija i mnoge druge. Novi naslov „Reflections", sa harmonikašicom Anom Viparinovom Krsmanović, biće objavljen u junu. Učestvovao je takođe na snimanju albuma sa djelima Tadeaša Salve, uglednog slovačkog savremenog kompozitora (izdavač NAXOS), a bio je i dio albuma „Pjesme iz mog dnevnika“ sa ansamblom Nikolaja Nikitina u pratnji slavnog džez kontrabasiste Miroslava Vitouša (2012).

Uporedo je studirao dirigovanje u Slovačkoj, Portugalu i Austriji, te je koristio priliku da diriguje mnogim orkestrima tokom svoje karijere. Sa Simfonijskim orkestrom Slovačkog Radija, ostvario je nekoliko snimaka.