Glumac Žarko Laušević preminuo je na današnji dan prije godinu dana. Legendarni glumac je izgubio bitku sa teškom bolešću, a o njegovom talentu i umijeću ostale su da svjedoče kultne role.

Foto: Udruzenje Skylight, Youtube screenshot

Bio je jedan od najistaknutijih domaćih glumaca koji je ostavio neizbrisiv trag u jugoslovenskoj kinematografiji.

Još kao dječak, Žarko Laušević je pokazao interesovanje za glumu, a prve glumačke korake načinio je kao dio amaterske družine “Dodest”.

Diplomirao je glumu na Fakultetu dramskih umjetnosti u Beogradu u klasi Minje Dedića i asistenta, kasnije čuvenog profesora, Vladimira Jevtovića, a na klasi je bio sa Sonjom Savić, Branimirom Brstinom, Zoranom Cvijanovićem, Svetislavom Goncićem, Oliverom Ježinom i drugima.

Žarko Laušević je tokom svoje karijere odigrao više od 60 uloga, a publika ga najviše pamti po onim iz filmova “Šmeker”, “Braća po materi”, “Oficir s ružom” i “Boj na Kosovu”.

Čitav Lauševićev život promijenio se u julu 1993. godine kada je iz pištolja usmrtio dvije osobe, a teško ranio treću. Nakon toga je osuđen na 13 godina zatvora.

Incident se dogodio nakon što su on i njegov pet godina stariji brat Branimir napadnuti u blizini jednog podgoričkog kafića.

Nakon što je Savezni sud ukinuo presudu, po ponovnom pretresu februara 1998. godine, izrečena mu je kazna od četiri godine zatvora zbog dvostrukog ubistva u prekoračenju nužne odbrane.

Budući da je u tom trenutku već izdržao četiri i po, pušten je na slobodu, a ubrzo nakon toga je odlučio da se odseli u Njujork.

Nakon preseljenja u Ameriku, njegove muke se nisu završile. Tako je u julu 2009. godine saopšteno da je Laušević uhapšen u Americi zbog boravka bez vize i da se razmatra njegova ekstradicija Srbiji, međutim u septembru iste godine sud u Njujorku donio je odluku o ukidanju pritvora Lauševiću.

Nakon petnaestogodišnjeg boravka u Americi, Laušević se vratio u Srbiju i ponovo je počeo da glumi.

U tom periodu ostvario je brojne zapažene uloge, a publika je oduševljeno dočekala njegov povratak.

Pored brojnih uloga, Laušević je iza sebe ostavio i četiri knjige u kojim je iskreno pisao o svojim ličnim borbama: “Godina prođe, dan nikad”, “Druga knjiga”, “Sve prođe, pa i doživotna” i “Padre, idiote”.